Wat de medewerkers woonplezier de Posten brengen

Door Ingrid Bargeman

In maart vorig jaar werd bij de Posten een groep medewerkers aangesteld in de nieuwe functie medewerker woonplezier. De afgelopen periode, toen bewoners vanwege de coronacrisis geen bezoek konden ontvangen, werd hun toegevoegde waarde heel duidelijk. Zij speelden een belangrijke rol in het onderhouden van de contacten tussen bewoners en hun familie en naasten door te helpen met telefoneren, beeldbellen en het plaatsen van foto's en filmpjes op Familienet. Op de afdeling Heideveld blikken Betty Oude Groeniger, activiteitenbegeleider, en Michel te Lindert, medewerker woonplezier terug op wat deze nieuwe functie de Posten nog meer heeft gebracht.
Tekst gaat verder onder de afbeelding

Foto: Michel op de duofiets met een cliënt

Blijven praten

Betty: “Toen de medewerkers woonplezier hier begonnen zijn we om tafel gaan zitten om te kijken hoe hun diensten zo ingepland konden worden dat de hele afdeling er plezier van had en dat zij zich kunnen richten op de zinvolle dagbesteding. We zijn toen uitgekomen op werktijden van 07.30 tot 13.30 uur en van 16.30 tot 20.30 uur. En ja, heel veel was in het begin aftasten, omdat lang niet iedereen een zorgachtergrond heeft. In de overdracht bespreken we daarom duidelijk waar je op moet letten. De medewerker woonplezier bijvoorbeeld geeft het bijvoorbeeld aan de verzorging door als een bewoner boos gereageerd heeft. De verzorging noteert dit dan in het zorgdossier en de contactverzorgende kan dit dan eventueel meenemen in het BZO bewonerszorgoverleg. Vanuit dit overleg krijgen de medewerkers woonplezier dan de instructie hoe zij dan deze bewoner het beste kunnen benaderen.
Michel vult aan: “Ik werkte al vanaf 2017 bij de Posten als afdelingsassistent. Daardoor had ik bij de start van de nieuwe functie al vrij veel ervaring met het contact met bewoners. Vanaf het begin hield ik daardoor al direct contact met de verzorging. Ik vraag daarom ’s morgens en ’s avonds bij de overdracht inderdaad altijd of er nog bijzonderheden zijn in de ADL. Je kent immers niet altijd van alle bewoners hun achtergrond en bijzonderheden. Maar elke dag breid je je kennis uit en je herkent steeds meer. Toch is het heel belangrijk om te blijven praten.”

Nieuwe dagstructuur

Betty geeft aan dat de start van de groep nieuwe medewerkers best lastig was: “De nieuwe collega’s zijn eigenlijk zo binnengekomen, het betrof dan ook een nieuwe functie binnen De Posten. Wat dat betreft moesten we eerst nog een inhaalslag maken, met bijvoorbeeld een training verzorgd door team welzijn in samenwerking met de psychologen en AB-ers. Dat was nadat we al gestart waren. We zijn hier met 35 medewerkers. Het heeft dan ook wel wat tijd nodig om de ideale samenwerking en taakverdeling te vinden. Later zijn we gestart met een nieuwe dagstructuur, waarbij we per huiskamer, per dag hebben benoemd wat de medewerkers woonplezier kunnen doen. Improviseren is een groot goed, maar daar is niet iedereen even handig in. Zo’n dagstructuur biedt dan houvast. Maar als er sjoelen op het rooster staat, mag dat natuurlijk best scrabbelen zijn of iets anders.” Michel hanteert de werkwijze dat niet wat je ‘moet doen’ de insteek moet zijn. Michel: “Ik kijk vooral naar wat leuk zou zijn en wat aansluit bij de bewoners. Ik kijk welke mogelijkheden en interesses ik zie bij een bewoner en wat ik daarmee kan. En als ik er niet uitkom kan ik altijd bij de AB’er en de zorg terecht.  Als je samen werkt is het ook leuker om samen activiteiten te verzinnen. Omdat we elkaar steeds beter hebben leren kennen, weten we ook steeds beter wie welke kwaliteiten heeft en waarvoor we die kunnen inzetten. Vorig jaar hebben we hier op de afdeling bijvoorbeeld een picknick gehouden op het binnenplein, compleet met rood-wit geruite kleedjes. Dat was echt heel leuk. En onlangs hebben we wafels gebakken. Niet alle bewoners doen dan even actief mee. Sommigen zitten er alleen maar bij, maar ik zie aan hun ogen dat ze genieten, alleen al van de geur. Vergeet daarbij niet hoe belangrijk actieve bewoners zijn. Zij kunnen onbewust passieve bewoners motiveren om mee te doen. Het zijn tenslotte hun buurvrouwen en buurmannen.”

Hechtingsfiguur in de huiskamer

“Na de vaste eetmomenten probeer ik trouwens om de mensen zo lang mogelijk aan tafel te houden, voor de gezelligheid en als onderdeel van het sociale gebeuren.” Betty ziet dat dat inderdaad goed lukt: “Jij bent als medewerker woonplezier echt een hechtingsfiguur in de huiskamer. Ik zie dat de mensen jou herkennen en zich daardoor veilig voelen. Mijn eigen rol is ook veranderd. Vroeger was ik in m’n eentje verantwoordelijk voor allerlei activiteiten. Nu doen we het samen. Daardoor houd ik dan weer meer tijd over om de medewerkers woonplezier te coachen. Als afdeling zijn we met elkaar op de goede weg, ook als slaan we soms de plank nog mis. Maar daar leren we samen van hoe het een volgende keer anders moet of kan. Dat we altijd met elkaar in overleg blijven is de kracht van onze afdeling. Misschien veranderen we de afspraken nog wel 30 keer. We blijven continu in beweging.”

Datum: 7 juli 2020

> Meer nieuws in het nieuwsarchief